Bob Sapp (ur. 22 września 1974 w Colorado Springs) – amerykański futbolista, wrestler, zawodnik K-1 i mieszanych sztuk walki (MMA), aktor.
Kariera sportowa
Futbol amerykański
Karierę sportową rozpoczął na University of Washington, gdzie uprawiał futbol amerykański, następnie trafił do National Football League. W latach 1997–2000 był zatrudniony kolejno w czterech klubach, lecz pojawił się tylko w dwóch meczach ligowych w barwach Minnesota Vikings.
Wrestling
W 2001 rozpoczął karierę wrestlera w organizacji NWA Wildside. Występował również w World Championship Wrestling oraz w japońskich organizacjach HUSTLE i New Japan Pro Wrestling.
MMA i K-1
W 2002 podpisał kontrakt z PRIDE Fighting Championships na trzy walki w MMA. W debiucie zwyciężył mającego na koncie 26 stoczonych walk Yoshihisę Yamamoto (TKO w 1. rundzie), a w drugim pojedynku w 11. sekund pokonał byłego dwukrotnego mistrza RINGS, Kiyoshiego Tamurę. W sierpniu 2002 roku, podczas gali PRIDE Shockwave zmierzył się z ówczesnym mistrzem PRIDE w wadze ciężkiej Antônio Rodrigo Nogueirą. Sapp był cięższy od rywala o 77 kg i dominował nad nim w pierwszej rundzie, jednak w drugiej opadł z sił, co wykorzystał Nogueira, poddając go za pomocą dźwigni na staw łokciowy.
Po wygaśnięciu kontraktu z PRIDE Sapp związał się z inną japońską organizacją − FEG, dla której walczył zarówno w K-1 jak i MMA. W swoim pierwszym występie w K-1 (czerwiec 2002) został zdyskwalifikowany za zaatakowanie leżącego rywala, ale w dwóch następnych walkach zanotował zwycięstwa przez nokaut − nad Cyrilem Abidi oraz mistrzem K-1 Ernesto Hoostem. Tego drugiego pokonał podczas gali Final Elimination w Saitamie, co dało mu kwalifikację do Finału K-1 WGP 2002 − 8-osobowego turnieju o mistrzostwo K-1. Odbył się on 7 grudnia w Tokio. W ćwierćfinale Sapp został ponownie zestawiony z Hoostem. W pierwszej rundzie obrońca tytułu spowodował nokdaun Amerykanina ciosem sierpowym w korpus. W drugiej Sapp zdołał odwrócić losy pojedynku, pokonując Holendra przez techniczny nokaut. Po tej walce wycofał się jednak z dalszej rywalizacji z powodu kontuzji nadgarstka. Jego miejsce w półfinale zajął Hoost, który wygrał potem cały turniej.
W kolejnych dwóch latach walczył w K-1 ze zmiennym powodzeniem, wygrywając m.in. z Sethem Petruzellim oraz byłym yokozuną Akebono, ale też doznając porażek przed czasem z Mirko Filipoviciem, Remym Bonjaskym i Rayem Sefo.
W okresie tym Sapp zyskał w Japonii wielką popularność, której skala określana była "fenomenem popkultury". Był twarzą kampanii reklamowych kilkuset produktów, nagrał płytę pop ("Sapp Time"), napisał trzy bestselery oraz prowadził w telewizji program rozrywkowy. Tylko do połowy 2003 roku gościł w ponad 200 programach telewizyjnych. Jego pojedynek z Akebono (grudzień 2003) był oglądany przez około 54 miliony japońskich telewidzów, co było największą liczbą w Japonii dla walki sportowej od 1976 roku.
W 2005 roku wygrał trzy walki w HERO'S (m.in. z Kim Min-soo, srebrnym medalistą olimpijskim w judo), a także tryumfował w turnieju K-1 World GP w Hiroszimie. Nie zdołał jednak zakwalifikować się do Finału K-1 WGP, przegrywając w walce eliminacyjnej z Choi Hong-manem. Wkrótce potem, skonfliktowany z władzami K-1 na tle finansowym, odszedł z organizacji[10]. Powrócił w 2007 roku, aby stoczyć jedną walkę − podczas World GP w Amsterdamie został w ciągu 26 sekund znokautowany przez Petera Aertsa.
W następnych dwóch latach walczył głównie w MMA, m.in. dla Strikeforce i DREAM (w 2009 roku przegrał swoje obie walki w turnieju DREAM Super Hulk GP).
Od 2010 roku występuje na galach różnych europejskich i azjatyckich organizacji, przegrywając większość pojedynków, m.in. z Jörgenem Kruthem oraz Alexandru Lungu na zasadach K-1 czy Rollesem Graciem, Jamesem Thompsonem i Mariuszem Pudzianowskim w MMA.
Osiągnięcia
Kick-boxing:
2005: K-1 World GP w Hiroszimie – 1. miejsce
Wrestling:
2004: IWGP Heavyweight Championship
Filmografia
Filmy
2004: Izo
2004: Devilman jako World Newscaster
2005: Wykiwać klawisza jako Switowski
2005: Elektra jako Stone
2007: Wielki Stach jako Big Raymond
2008: Breakout jako Komentator
2008: Remarkable Power jako Tiny
2008: Smak ryzyka jako Beno
2009: Blood and Bone jako Kowal
2009: Frankenhood jako Frankie
2011: Conan Barbarzyńca 3D jako Ukafa
Seriale
2002: Taiho shichauzo jako Bob
Źródło: wikipedia
