Johimbina
Tomasz Mrowiec
Johimbina to substancja, którą medycyna ludowa od bardzo dawna uważa za afrodyzjak ułatwiający erekcję. Johimbina występuje naturalnie w korze dwóch drzew:
- Pausinystalia yohimbe
- Corynanthe yohimbe
Dopiero od niedawna dostępna jest dla celów sportowych i leczniczych jej forma syntetyczna czyli tzw. johimbiny HCL.
Pod względem chemicznym johimbina zaliczana jest do grupy alkaloidów indolowych i ma działanie stymulujące (podobnie jak kofeina)
Tak jak inne związki z tej grupy wykazuje ona wpływ stymulujący na nasz układ nerwowy.
Zastosowanie w sporcie
Dla celów sportowych polecana jest forma syntetyczna (HCL), gdyż w dużej mierze ogranicza skutki uboczne objawiające się min:
• rozkojarzeniem,
• wzrostem ciśnienia tętniczego krwi,
• przyspieszeniem akcji serca,
• bolami głowy,
• nerwowością
Czyli tłumacząc prostszym językiem – johimbina HCL jest maksymalnie oczyszczona z alkaloidów, przez co są zminimalizowane jej ewentualne skutki uboczne
W sporcie johimbina wykorzystana jest również dla celów zmniejszenia i zwiększenia masy i siły mięśniowej.
Badania nad johimbiną wykazały silne działanie na nasz układ nerwowy.
Zwiększa ona znacznie aktywność układu przywspółczulnego, natomiast hamuje aktywność układu współczulnego.
Utrata tłuszczu
Johimbina zwiększa poziom noradrenaliny we krwi, która pobudza hormono-wrażliwą lipazę do rozpadu trójglicerydów, co zostało nawet potwierdzone przez kilka prac badawczych.
W ostatnich latach johimbina stała się jednym z komponentów wieloskładnikowych preparatów stymulujących metabolizm tłuszczowy. Niektóre badania wykazały dużą efektywność johimbiny w spalaniu tzw. opornej tkanki tłuszczowej*
*w przypadku mężczyzn są to okolice brzucha, natomiast u kobiet uda oraz pośladki.
Na poniższym wykresie, możemy zaobserwować efekt działania johimbiny poprzez właśnie zwiększenie poziomu noradrenaliny.
Ciekawostką jest również fakt, iż johimbina utrzymuje się przez co najmniej 240minut.
Mechanizm działania
Za utratę opornej tkanki tłuszczowej odpowiedzialne są receptory alfa-2-adrenergiczne, które w największej ilości rozlokowane są właśnie w tych "niechcianych" miejscach.
Jeżeli receptory alfa są aktywne, proces liolizy (czyli rozkładu tłuszczu) jest zahamowany.
Johimbina jest inhibitorem receptorów alfa, hamujących ich aktywność. Należy także wspomnieć o istnieniu receptorów beta-adrenergicznych, które odpowiedzialne są za pobudzanie do rozkładu tkanki tłuszczowej. W zależności od części ciała proporcje między ilością receptorów alfa i beta są różne. Jeżeli zwiększymy aktywność receptorów beta, jesteśmy w stanie szybciej spalać tkankę tłuszczową.
Większość substancji termogennych aktywuje głównie receptory beta, co powoduje, że w pewnym momencie redukcji tkanki tłuszczowej dochodzimy do etapu, kiedy o dalsze efekty jest bardzo trudno. Właśnie wtedy wysoka aktywność receptorów alfa blokuje dalszy etap redukcji. Dopiero w takiej fazie jest sens stosować suplementację johimbiną. Jak wspomniałem wcześnie, johimbina stymuluje wydzielanie adrenaliny, która odpowiada za uwalnianie kwasów tłuszczowych z komórek tłuszczowych. Warunkiem tego procesu jest jednak niski poziom insuliny, dlatego należy kontrolować ilość oraz jakość spożywanych węglowodanów. Aby manipulacja aktywnością receptorów alfa i beta była możliwa należy utrzymać ujemny bilans energetyczny.
Johimbina jako afrodyzjak
Tak jak wspomniałem na samym początku, pierwotnym zastosowaniem johimbiny było podawanie jej jako afrodyzjak.
W wielu źródłach, możemy wyczytać iż powyższe zastosowanie jest znakomite i zostało potwierdzone naukowo, natomiast prawda jest taka, że johimbina przyjmowana przez kilka tygodni "roznieciła" średnio tylko 6 na 23 pacjentów, więc sam wynik nie napawa dużym optymizmem.
Fakt ten jest bardzo często pomijany i johimbina jest jednym z najchętniej stosowanych produktów przez mężczyzn i kobiet jako substancja pobudzająca seksualnie.
Dodatkowym plusem naszego afrodyzjaku jest fakt iż "ujawnia" się on już w krótkim czasie od zażycia.
Pozostałe właściwości johimbiny
Kolejnym bardzo ciekawym efektem stosowania johimbiny jest fakt, iż wykazuje ona wpływ na ograniczanie nadmiernego apetytu, stąd wiąże się to z brakiem odczuwana dręczącego głodu.
Niestety ale w żadnych badaniach nie potwierdzono efektu anabolicznego, który miał nastąpić wskutek zwiększenia poziomu testosteronu w osoczu krwi.
Dawkowanie
Sugeruje się stosowanie dawek johimbiny w przedziale 10-20mg czystego związku dziennie, podzielonego na dwie lub trzy porcje w trakcie dnia.
Mniejsze dawki rzędu 0,1mg/kg mc powinny wystarczyć w celu sprawdzenia się johimbiny jako
afrodyzjaku – tutaj cała dawka powinna być spożyta około 30minut przed stosunkiem.
Moja propozycja dawkowania johimbiny
pierwsze 3 dni sprawdzamy naszą tolerancję – od 2x5mg /dzień
następnie rozkładamy dawki na 4 etapy (oczywiście jako dodatek do reduktora tłuszczu)
0,15mg/kg mc
0,20mg/kg mc
0,25mg/kg mc
0,30mg/kg mc
Najważniejszymi czynnikami odpowiadającymi za efektywność w suplementacji johimbiny są:
1. czas jej przyjmowania
2. bliskość węglowodanów
3. wprowadzenie treningów aerobowych
4. stosowanie diety o obniżonej zawartości energetycznej
Ad. 1 - Johimbinę należy przyjmować najlepiej naczczo oraz 30-45min przed treningiem aerobowym.
Ad. 2 - Węglowodany nie są sprzymierzeńcem johimbiny, zatem należy je przyjmować w dużym odstępie od posiłków bogatych w cukry. Jeśli już musimy spożyć posiłek węglowodanowy w jej obecności (np. porcja johimbiny + trening naczczo + posiłek węglowodanowy) to zaleca się zmniejszenie ilości węglowodanów do wymaganego minimum.
Ad. 3 - Tak jak wcześniej opisałem, johimbina wykorzystuje działanie naturalnie produkowanych hormonów lipolitycznych. Ich stężenie zwiększa się podczas wykonywania wysiłku fizycznego, więc uzasadnionym jest by stosowanie johimbiny łączyć z aktywnością fizyczną.
Ad. 4 - Nadmiar kalorii w naszej diecie (w szczególności węglowodanów), powoduje stymulowanie insuliny, która niestety hamuje lipotyczną aktywność johimbiny.
Johimbinę możemy łączyć z:
• kofeiną (w dawce 100-200mg na porcję johimbiny)
• termogenikami (np. synefryna), natomiast należy uważać na możliwie silny efekt substancji stymulujących układ nerwowy oraz w miarę możliwości kontrolować puls i ciśnienie.
• boosterami tlenku azotu, argininą oraz cytruliną, w celu polepszenia ukrwienia mięśni, zwiększenia poziomu energii i mobilizacji oraz sprawniejszej utylizacji tkanki tłuszczowej. Bardzo często w połączeniu johimbiny z powyższymi substancjami następuje zwiększenie efektu tzw. "pompy mięśniowej".
Bezpieczeństwo
Niestety johimbina w zbyt wysokich dawkach jest wysoce toksyczna i może powoduje niepożądane objawy jak:
• przyspieszone bicie serca,
• nadciśnienie,
• nadmierne pobudzenie,
• halucynacje,
Z racji iż johimbina działa synergistycznie z kofeiną, to łączenie tych substancji w porównaniu do efedryny jest bezpieczne.
Efedryna oddziałuje bowiem na wszystkie receptory adrenergiczne, tak więc wiąże się również z wspomnianymi wcześniej receptorami alfa-2. W ten "magiczny" sposób efedryna hamuje lipolizę przez wpływ na receptory alfa-2, a jednocześnie nasila wpływając na receptory beta-2 antagonizując działanie spalania tkanki tłuszczowej.
Efekt takiej "mieszanki wybuchowej" to zablokowanie receptorów alfa-2 czyli wręcz ogromne nasilenie lipolizy, co przy aktywności fizycznej i ujemnym bilansie kalorycznym powoduje znakomite spalanie tkanki tłuszczowej.
Jednakże powyższe połączenie jest bardzo niebezpieczne i nie zaleca się jego stosowania bez wcześniejszych badań wydolności swojego organizmu oraz badań dotyczących układu krążenia.
Dodatkowe uwagi
• Podczas stosowania johimbiny należy zwiększyć podaż płynów oraz elektrolitów (pijmy minimum 2-3l wody)
• Nie zażywajmy johimbiny wieczorem, ponieważ może ona powodować nadmierne pobudzenie i będziemy mieli kłopoty z zasypianiem.
