Timothy Sylvia (ur. 5 marca 1976 w Ellsworth) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Były dwukrotny mistrz wagi ciężkiej UFC (2003, 2006-2007).
MMA
W mieszanych sztukach walki zadebiutował 19 stycznia 2001 roku na gali IFC: Battleground 2001, wygrał wtedy z Randym Durantem przez TKO. 16 marca 2002 roku wygrał turniej Extreme Challenge 47 który odbywał się w Oren w stanie Utah. Jeszcze tego samego roku zwyciężył w kolejnym turnieju na gali Superbrawl 24: ROTH 2 w finale pokonując Mike'a Whiteheada.
UFC
Po serii trzynastu wygranych pojedynków z rzędu związał się z Ultimate Fighting Championship. W UFC zadebiutował 27 września 2002 roku na gali UFC 39, która odbyła się w Uncasville. Sylvia pokonał wtedy przez TKO Wesleya Correirę. Po niecałych pięciu miesiącach zdobył pas mistrzowski wagi ciężkiej, pokonując przez TKO Ricco Rodrigueza na gali UFC 41. Pierwszą jego obronę stoczył 26 września 2003 roku na UFC 44 − pokonał wtedy Gana McGee przez techniczny nokaut. Po walce testy antydopingowe wykazały w organizmie Sylvii niedozwoloną substancję − steryd anaboliczny stanozolol. Zawodnik przyznał się do jego stosowania. W konsekwencji komisja stanowa NSAC zawiesiła go na cztery miesiące oraz ukarała finansowo na kwotę 7500 dolarów, a sam Sylvia zrezygnował z pasa mistrzowskiego wagi ciężkiej.
19 czerwca 2004 na gali UFC 48 próbował bezskutecznie odzyskać tytuł w walce z Frankiem Mirem. Pod koniec pierwszej minuty starcia Mir złamał mu rękę, zakładając dźwignię na staw łokciowy. Sędzia ogłosił techniczne poddanie i tym samym Mir został nowym mistrzem wagi ciężkiej.
5 stycznia 2005 roku Sylvia stoczył pojedynek o tymczasowe mistrzostwo wagi ciężkiej na UFC 51. Przegrał jednak z Białorusinem Andrejem Arłouskim przez poddanie (klucz na stopę). Do rewanżu doszło 15 kwietnia 2006 roku na gali UFC 59. Tym razem zwycięzcą okazał się Amerykanin, nokautując w pierwszej rundzie Białorusina i odbierając mu pas. Do pierwszej jego obrony stanął 8 lipca 2006 roku, a jego przeciwnikiem był po raz kolejny Andrej Arłouski. Po pięciorundowym pojedynku sędziowie orzekli jednogłośnie zwycięstwo Sylvii. Jeszcze w tym samym roku, 18 listopada udanie obronił pas mistrzowski, pokonując przez jednogłośną decyzję Jeffa Monsona. Tytuł stracił na gali UFC 68 3 marca 2007 na rzecz Randy'ego Couture'a.
Na gali UFC 81, która odbyła się 2 lutego 2008 roku, przegrał pojedynek o tymczasowe mistrzostwo w wadze ciężkiej z Antonio Rodrigo Nogueirą. Po tej walce właściciele UFC nie przedłużyli z nim kontraktu.
Po UFC
Po zwolnieniu z UFC zanotował dwie porażki, kolejno z Fiodorem Jemieljanienko na gali Affliction: Banned przez poddanie oraz z Rayem Mercerem przez nokaut na Adrenaline MMA 3: Bragging Rights.
21 maja 2010 roku stoczył wygrany pojedynek z Mariuszem Pudzianowskim na gali Moosin: God of Martial Arts. Jeszcze tego samego roku, 14 sierpnia znokautował byłego pretendenta do pasa UFC i Strikeforce Paula Buentello. zdobywając tym samym pas mistrzowski Powerhouse World Promotions na gali War on the Mainland.
5 listopada 2011 roku stoczył pojedynek na gali ProElite 2. Przeciwnikiem miał być początkowo Pedro Rizzo, ale doznał on kontuzji. Zastąpił go więc Andreas Kraniotakes, którego Sylvia pokonał przez jednogłośną decyzję.
31 sierpnia 2012 roku doszło do czwartego starcia między Sylvią, a Andrejem Arłouskim na gali One FC 5 - Pride a Nation na Filipinach. Pod koniec 2. rundy Arłouski znokdaunował Sylvię po czym zadał nieprzepisowe kopnięcie w głowę leżącego przeciwnika. Sylvia odmówił dalszej kontynuacji walki co spotkało się z dużą dezaprobatą publiczności zgromadzonej na widowni. Sędziowie po dłuższej analizie zdecydowali się ogłosić wynik walki jako no-contest (nierozstrzygnięty).
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
2010: Powerhouse World Promotions – mistrz wagi ciężkiej
2003, 2006-2007: Ultimate Fighting Championship – mistrz wagi ciężkiej
2002: Superbrawl 24: ROTH 2 – 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej
2002: Extreme Challenge 47 – 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej
Lista walk w MMA
31 zwycięstw - 10 porażek - 0 remisów – 1 no contest
