Krotka charakterystyka systemow walki
Aikido – styl tradycyjny, zawierajacy szereg dosc skomplikowanych w wykonaniu technik. Trening pozbawiony tak istotnego elementu jakim jest sparing. Wszystkie techniki wykonuje sie na przeciwniku ktory nie stawia zadnego oporu. W realnej walce praktycznie ta sztuka jest bezuzyteczna, jesli przeciwnik bedzie bronil się chocby w minimalnym stopniu to 90% technik jest nic nie warta.
Ocena skutecznosci 1/6
Bjj – sztuka walki wywodzaca sie z Brazylii. Zgodnie nazywana przez ekspertow najskuteczniejsza odmiana walki. Obecnie stanowi jeden z głownych elementow treningu przekrojowego zawodnikow mieszanych sportow walki. Wiele technik jest wykorzystywane w systemach samoobrony. Bjj jest rowniez skuteczne na ulicy, nawet jesli przeciwnik jest wiekszy i silniejszy. Brazylijskie ju-jitsu polecal bym ochroniarzom (czesto wybierającym systemy oparte na uderzeniach ), ktorzy zamiast kogos skopac moga go unieszkodliwic, nie wyrzadzajac mu przy tym powaznych szkod zdrowotnych. Bjj zaklada rowniez konfrontacje z innymi stylami, uderzanymi i chwytanymi.
Ocena skutecznosci 6/6
Boks – system oparty na uderzeniach tylko i wylacznie piesciami. Niektore uderzenia i techniki obronne sa nie do wykonania bez rekawic. Boks nie przewiduje obrony przed kopnieciami, chwytami, niektorymi uderzeniami. Mimo to jest dość skuteczny w ulicznej potyczce, niestety jezeli przeciwnik bedzie duzo wiekszy moze byc ciezko o wygrana. Duzym plusem jest to, ze dosc latwo przyswaja sie jego techniki.
Ocena skutecznosci 3,5/6
Kick-boxing – podobnie j/w ale jest on rozwiniety o kopniecia.
Ocena skutecznosci 4/6
Karate – wystepuje wiele odmian tego stylu. Wszystkie bezkontaktowe sa nieprzydatne w samoobronie. Natomiast do skutecznych odmian zaliczylbym: Shidokan, Ashihara, Daido juku, ktore to uwzgledniaja walke w stojce, parter, chwyty i uderzenia.
Ocena skutecznosci: z uwagi na duza liczbe roznych odlamow trudno ocenic.
Judo – wystepuja w nim rzuty, chwyty oraz uderzenia ( ale tylko w kata, nie ma ich na sparingach ). System uwazam za skuteczny na ulicy, malo ktory uliczny "zabijaka" potrafi bronic sie przed wystepujacymi tutaj chwytami, czesto wystarczy jeden rzut, ktorego przeciwnik nawet sie nie spodziewa, watpie by tez taki uliczny fighter potrafił upadac prawidłowo wiec ten jeden rzut praktycznie konczy taka walke.
Ocena skutecznosci 4,5/6
Sambo – wywodzi się z Rosji ( wlasciwie ZSRR ) jest to polaczenie zapasow i judo, o jego skutecznosci moze swiadczyc też to, ze jeden z najlepszych zawodnikow MMA Fedor Emelianenko wywodzi sie z tego stylu. Niestety w Polsce nie znajdziemy dobrej szkoły sambo.
Ocena skutecznosci: 6/6
Muay Thai – Najskuteczniejszy system uderzany, do uderzen wykorzystuje się praktycznie cale cialo. Bardzo przydatny w konfrontacji ulicznej, gdyz uwzglednia nie tylko walke na dystans, ale takze walke w klinczu w ktorej zdecydowana wiekszosc ulicznych wojownikow się pogubi.
Ocena skutecznosci 5/6
Ogolna charakterystyka
To, czy sztuka walki jest skuteczna, zalezy od jej efektywnosci w realnych warunkach. Realne warunki to konfrontacja uliczna (niekoniecznie 1 na 1) lub tez turnieje walk bez reguł. Oczywiście na ulicy występuje mnostwo czynników, których pozbawione są zawody, jednak sam aspekt otwartej walki wrecz między dwoma przeciwnikami pozostaje wspolny. W realnych warunkach walki nie ograniczaja przepisy ani zasady. Uzywane sa dowolne techniki.
Narzucanie zasad powodowane jest zarowno obowiazującym prawem jak i checia zwiekszenia bezpieczenstwa zawodnikow. Jesli zabronimy uderzania w tyl głowy, kregosłup, krocze, zadawania ciosow przeciwnikowi lezacemu, uzywania lokci i kolan to walka stanie sie niewatpliwie znacznie bezpieczniejsza. Jednoczesnie zatraci swoja realnosc. Skrajnym przykladem jest Judo, gdzie zabronione sa jakiekolwiek uderzenia. Dozwolone są niektore rzuty, dzwignie (tylko na łokieć i bark) i duszenia. Oczywiscie przy takich ograniczeniach judo jest skuteczne.
Pewne style walki zostaly wypromowane przez kino i telewizje. Niezapomniane "Wejscie smoka", lub tez "Best of the best" kreuja nasze wyobrazenie o realnej walce i ukierunkowuja nasza sympatie w strone Kung fu czy Karate. Efektowne ciosy i wyskoki, tajemnicze ruchy, niewyobrazalna wytrzymałosc wojowników i tryskajaca krew.
A jak wyglada naprawde realna walka? Jeśli zalozymy elementarna wytrzymałosc i umiejetnosci zawodnikow (nie poddaja sie po byle ciosie), to okazuje sie, ze final walki bardzo czesto ma miejsce w parterze, czyli na ziemi. Praktyka walk ulicznych w Brazylii (i nie tylko) oraz turniejow bez regul wskazuje, ze latwiej jest dazyc do zwarcia i parteru niz go unikac. Kazdy klincz, uderzenie lub kopniecie moze być bowiem wykorzystane do wytracenia z rownowagi. Walka konczy się dzwignia, duszeniem badz uderzeniami na ziemi. Można byc odpornym na uderzenia, ale na dzwignie, a zwłaszcza na duszenia nie ma mocnych. (Co do dzwigni - niektórzy nie przejmują się złamaną ręką i walczą dalej, np. pod wpływem narkotyków lub anormalnej tolerancji bolu). Nie dziwne wiec, ze najskuteczniejsze okazaly sie oparte na chwytach, parterowe style walki: Luta Livre, niektore odmiany zapasow, japonski shootfighting, rosyjskie sambo, BJJ. Wszelkie odmiany karate, kung fu itp. odpadaja w przedbiegach. Style te stworzone sa bowiem do walki na odległosc - zwarcia unikaja, a w parterze sa praktycznie bezuzyteczne. Nawet jesli zabronimy schodzenia do parteru, to i tak wspomniane style przegrywają w konfrontacji z boksem lub tajskim boksem (muay thai), w którym do perfekcji dopracowano kopniecia, uderzenia lokciami i kolanami, a także klincz. Wyzszosc chwytow nad uderzeniami zostala wielokrotnie udowodniona. Niedowiarkom polecam obejrzenie kaset z pierwszych turniejów Vale Tudo.
"Tajemnica" skutecznosci lezy rowniez w sposobie prowadzeniu treningu. Przy Luta Livre cwiczy sie tylko i wylacznie te chwyty, ktore udowodnily swoja skutecznosc. Nie dzwiga się balastu wielu tradycyjnych technik, które sa trudniejsze do wykonania a wiec mniej praktyczne. Dodatkowo w parterze wielkosc i sila przeciwnika ma mniejsze znaczenie niz w stojce.
